Al twee ochtenden vroeg opgestaan om zeepbellen te gaan fotograferen in de vrieskou. En dat vergt wat voorbereiding…
Allereerst is daar de vraag: waar vind je bellenblaas, als alle winkels nog gesloten zijn vanwege de lockdown. Maar gelukkig is Google je beste vriend, en al heel snel zijn er recepten gevonden. Allemaal gebruiken ze glycerol, en dat staat dan weer niet standaard in mijn keukenkastje, dus,,, weer terug bij af… Opnieuw Google afstruinen en dan toch een recept zonder glycerol gevonden!
In de beschrijving staat dat het windstil moet zijn en minimaal -8 graden Celsius. De temperatuur is goed, de wind ietsje minder. Het gemaakte sopje is prima, mooie grote bellen! Maar.. ze spatten kapot zodra ze iets raken. Het blijkt dus dat je kleine bollen moet hebben, en die zijn een stuk lastiger te maken. Intussen zijn mijn vingers er al bijna afgevroren en heb ik nog geen fatsoenlijke bel gemaakt, laat staan gefotografeerd. Maar de aanhouder wint…
Uiteindelijk, koud tot op het bot en een spontane bloedneus verder, heb ik dan toch foto’s gemaakt. Mijn doorzettingsvermogen en geduld worden beloond… ik ben heel gelukkig met het resultaat!
Wees de eerste om te reageren